අඳුරු සඳලි පැතුම, රැඳුන සිතින් ගමන, කලු කුමාරයා, හිතේ රැඳිලා මන. (Verse 1) අඳුරු රෑ තනිකම ගොළු වුනේ, කදුළු මැදින් සඳලි පැතුම ලුහුබැඳේ. කලු කුමාරයා, සෙරනදේ, ඔබේ සෙරිනේ, හිතේ රහස වේ. සඳලි පාවී හිරුට වගේ, ඔබේ ඇසුන් මැද සන්සුන් පවන් මගේ. නැවතී බලන්න හිතේ සන්සුණේ, කලු කුමාරයා, ඇවිත් සෙරනේ. (Chorus) කලු කුමාරයා, මනෝ මනෝ, අඳුරේ පාවී, ඔබේ සෙරිනෝ. කලු කුමාරයා, අරුන් සඳසේ, මගේ හිත අල්ලා, සන්සුන් පවසේ. (Verse 2) ගඟේ තරංග ගෙන එන සීතලේ, ඔබේ කතා කෙරේ මගෙ හුස්ම හදවතේ. රැඳුනු තුරුලේ, අඳුරු දසුනේ, ඔබේ සෙරිනේ, මට දැනුනෙ මගේ. ආලෝකයක් වගේ දියුණු රෑවේ, කලු කුමාරයා, ඔබේ සෙරිනේ. සඳහසින් සන්සුන්, හදවත පාවී, ඔබේ සෙරිනේ, මගේ ලෝකේ. (Chorus) කලු කුමාරයා, මනෝ මනෝ, අඳුරේ පාවී, ඔබේ සෙරිනෝ. කලු කුමාරයා, අරුන් සඳසේ, මගේ හිත අල්ලා, සන්සුන් පවසේ. (Bridge) රැඳුන මතකයෙ, සෙරින් සැරයන්, ඔබේ හිරු දින, මා රැඳේ දිනක්. කාලය නවතන්න, සන්සුන් හදවත, කලු කුමාරයා, මගේ නිවෙස් සෙනෙහස. (Final Chorus) කලු කුමාරයා, මනෝ මනෝ, අඳුරේ පාවී, ඔබේ සෙරිනෝ. කලු කුමාරයා, අරුන් සඳසේ, මගේ හිත අල්ලා, සන්සුන් පවසේ. කලු කුමාරයා, මනෝ මනෝ, අඳුරේ පාවී, ඔබේ සෙරිනෝ. කලු කුමාරයා, අරුන් සඳසේ, මගේ හිත අල්ලා, සන්සුන් පවසේ. (Outro) අඳුරු සඳලි පැතුම, රැඳුන සිතින් ගමන, කලු කුමාරයා, හිතේ රැඳිලා මන.