Яке бар дидани рӯи Падар зор, Яке доим Падарро мекунад хор. Ман аз ин кори қисмат дар аҷибам, Худоё ин чи сир асту чи асрор. Падарҳоро Худовандо нигаҳ дор, Макун муҳтоҷи фарзанди хатокор. Барои ман Падар шахси азиз аст, Намехоҳам Падар бошад аламдор. Замини зери пои мо биларзад, Агар ашки Падар аз ғам бирезад. Худовандо талаб дорам ман аз Ту, Гаҳе ашки Падарҷонам нарезад. Барои мо Падар бошад ғанимат, Ҳақиқат ин ҳақиқат ин ҳақиқат. Ба вақти зиндагӣ қадраш бидонем. Пас аз маргаш чӣ суд аз дарду ҳасрат